Kerk van Saint Hilaire

In Norgeat is het, net als in de meeste van onze berggehuchten, duidelijk (met een zekere heimwee naar de oudste) dat onze kerk na verloop van tijd in slaap is gevallen.
De deur van het gebouw gaat alleen open bij begrafenissen en de klokken, die ooit het dagelijkse leven van de bewoners bepaalden, blijven hardnekkig stil.
Tegenwoordig kunnen maar weinig dorpsbewoners zeggen wanneer, waarom en hoe hun kerk werd gebouwd?
Om deze vragen te beantwoorden, terwijl we hulde brengen aan de moedige Noorse bouwers uit het midden van de XNUMXe eeuw, en om deel te nemen aan de ontwikkeling van ons lokale erfgoed, zijn twaalf schilderijen, die de geschiedenis van de Saint Hilaire-kerk van Norgeat weergeven, zojuist op de buitenmuur van het gebouw geïnstalleerd.
Ze worden gepresenteerd op 4 grote houten panelen, bevestigd aan weerszijden van de voordeur.
Het is vanuit de studie over “De Parochie van Norgeat” dat deze geschiedenis werd uitgevoerd.
Een dergelijk project, geïnitieerd door Jeanine Prosper, werd mogelijk gemaakt dankzij het opmerkelijke werk van een klein team vrijwilligers en de steun van de gemeente Miglos.

Öffnung