Klimmen in Ariège, een verhaal dat duurt

Het is onmogelijk om over te sprekenklimmen in Ariège zonder te beginnen met de oorsprong van de tracks. De teamleden spelen een fundamentele rol. Dank aan allen die hebben gewerkt, zodat we er vandaag allemaal van kunnen profiteren en er in dit artikel over kunnen praten.

Ariège, een klimbestemming dicht bij de natuur

Ariège, bekend in de klimwereld zonder een ster te zijn, ver weg van de tumulten van grote steden en trendy kliffen, belichaamt, zoals we later zullen zien, een een andere visie om dichter bij de natuur te klimmen.

Beschouwd als een eenvoudige uitbreiding van bergbeklimmen, is rotsklimmen snel geworden een sport op zich. Het is getint met de passage van een opstandige geest, ecoloog, soms een beetje mystiek. Is deze filosofie sindsdien veranderd in Ariège?

De jaren 60: start van het klimmen in de Ariège

Als we het vrij klimmen een startpunt willen geven, in Ariège, moeten we terug naar de jaren 60. Op dat moment bestonden er slechts vijf routes: de "Darcourt Grenier", de "Cheminée Rouge" in Quié de Sinsat, de "Fantillou" op de hoofdmuur van de Sédour, de "Voie des frères Ravier" in Orlu en de "Voie Audoubert" »Op de Mont Valier. Als je nieuwsgierig en gedurfd bent, weet dan dat er op sommige manieren overblijfselen zijn.

In 1978 werden de eerste hoofdroutes en langlaufparcoursen uitgerust. Christian Roujas, Jean-Claude Costeseque, Bruno Colla, Thierry Pouxviel, Jean-Pierre Barrokas, Philippe Guillard en Didier Raboutou starten de onderzoeken. Een charismatische man die al zijn geheimen prijsgeeft als je de tijd neemt om met hem te praten, komt naar voren: Gérard Jalbert. De eerste pitons zijn gemaakt van cv-buizen.

Volgens de legende zou hij waarschijnlijk de eerste klimmer in Frankrijk zijn die in 81 een kunstmatige klimmuur in zijn tuin heeft gebouwd en de enige die zijn veters heeft gebruikt om een ​​trede los te maken tijdens een solo in "Redox". ".

In de jaren 80 en 90 ontstonden er een aantal routes op kliffen die later essentiële plaatsen zouden worden. 1983 markeert de opening van "Proteine ​​Elas-tique", een legendarische route in Quié de Sinsat door Bruno Colla, Gérard Jalbert, Bruno Le-comte, Pascal Rouby en François Pellet. Voor Ariégeois-klimmers markeert deze route het echte begin van de uitrusting. Er wordt dan gezegd dat de Quié de Sinsat, met aanzienlijke uitrusting, een vergelijkbaar belang zou kunnen bieden aan Sainte-Victoire, of zelfs aan Verdon, de legendarische kliffen van vandaag! De eerste sector zag het levenslicht op de "Grande Dalle" en in de daaropvolgende jaren werden belangrijke routes aangelegd zoals "L'Eperon Sud Ouest", "La Pascal", "Panorama TGV", "Telegraph Road" of zelfs meer. "Anaîs" en de eerste route naar de Pic de la Madelon "La route des Souvenirs" en naar de Pic de Bassiès "Eperon Bach".

Door de jaren heen krijgt een essentiële activiteit vorm

Hoe meer de jaren verstrijken, hoe meer een formidabele activiteit ontstaat. Gérard Jalbert, geholpen door zijn vrienden, rust de kliffen van Auzat en Roquefixade op grote schaal uit. Een eerste klimgids verschijnt voor de klif van Roquefixade. Destijds werden er slechts tien exemplaren verspreid. In de Couserans begon de klif van Ker de Massat in 1985 te worden uitgerust door Olivier Rougeant, die ook de eerste linies trok in Port de l'Hers in de toekomstige sector "Bonzaî".. Er worden klimclubs gevormd, de Ariégeois Group van Grimpeurs de Pamiers onder leiding van Jean-Paul Colossetti, mede-oprichter van het CAF Departementaal Comité, El Grimpayres de Saint Girons, de Amicale Montagnards Axéens en de Club Alpin de Foix.

Het jaar 1985 markeert een beslissende wending met de komst van Gérard Pouliquen. Geïnstalleerd in Ariège voor de bouw van de toekomstige N20, is hij vooral geïnteresseerd in uitrusting. Hij werd opgeleid dankzij Stéphane, het eerste klimcertificaat van de staat in Ariège, en bouwde talloze kliffen rond Tarascon.

Echte kenner van politieke autoriteiten, doorgewinterde bergbewoner en professionele ingenieur, hij begon met het creëren van een dossier om fondsen te werven met het idee om verouderde apparatuur te vervangen.. Er wordt een subsidie ​​toegekend door de Directie Sport van Ariège en elke club krijgt een perforator, touwen, platen en noppen. Een eerste erkenning van Escalade in Ariège !

In de Couserans gaat de uitrusting ook verder met sites als Remil-lassé of Montégut, dankzij teamleden als Alain Roques, Jacques Larroque, Jean-Paul Pujol, Pascal Darrieu, Paul Noiran. De topo "Lizards in the Couserans" werd uitgebracht in 1990. Aan de Massat-zijde werd de Ker-klif in 1988 door de plaatselijke club uitgerust. Tegelijkertijd verschijnen er nieuwe routes onder leiding van Jean-Pierre Larvol aan de Port de l'Hers.

Alain Milhau zal zich bij hen voegen om de multi-pitch routes uit te rusten en een paar jaar later de bergklif bij uitstek: Turguilla. In de Haute-Ariège was het Pascal Dengerma die, nadat hij de uitrusting op de klif van Auzat had ontdekt, de eerste kliffen monteerde.

In 1989 werd de eerste "Gids voor natuurlijke klimplekken in Frankrijk" geschreven. geproduceerd door Daniel Taupin namens de FFME en CO.SI.ROC. Op dat moment stonden er al 23 kliffen in de vier hoeken van Ariège.

Onder impuls van één man, Eric Triay, zijn de uitrusting en het klimmen geëvolueerd. Hij vond in Ariège de "vrijheid om te kunnen uitrusten waar hij wilde, op ongelooflijke kliffen!". Gevestigd in de Vicdessos-vallei met zijn broer en neef Laurent Triay, zal hij beginnen wis Baychon en vervolgens Sibada.

We beginnen het citaat van 8 in de Ariège te fluisteren, net zoals de afdichtingstechnieken worden geleerd. In 1994 kwamen Gérard Pouliquen en Jean-Denis Achard (wie zal de eerste klimgids in Ariège schrijven en de volgende!) zal de kliffen van Bedeilhac ontdekken en beginnen met materiaalwerk, geholpen door lokale klimmers.

Van nieuwe vriendschappen tot veranderingen in baanuitrusting

Vriendschappen worden geboren, verenigen die de uitrusting van een klif met futuristische bewegingen mogelijk maken, maar ook de situatie veranderen door het feit dat er ruimen worden gekapt. De Génat-schelp is zojuist ontdekt door Patrick Lopez.

Eric Triay, zijn broer en zijn neef krijgen de opdracht om deze futuristische veranda te openen. De pistemateriaal is een primeur in de Ariège. Laurent Triay, visionair, legt het eerste touw en rust "War of the Worlds" uit in 1996.

Philippe Girard, sterke klimmer en outfitter, pas geïnstalleerd in Ariège, merkt op dat de lokale bevolking niet aarzelt om de routes te "regelen" zoals overal in Frankrijk in deze periode 80-90. Philippe observeert de mogelijkheden van natuurlijke routes en legt hen uit dat de homogeniteit van een route niet het essentiële punt is van een mooie route. De natuurlijkheid ervan is daarentegen essentieel.

De reflectie over de omvang van de vangsten wordt dit jaar erg belangrijk. Op een dag belt Eric Triay Philippe Girard en zegt hem "als je de nieuwe route in Génat niet komt proberen, zal ik het oplossen!".

Philippe kwam de volgende dag, het was een 8a + en hij slaagde. Het team van die tijd zag het potentieel van de natuurlijke manieren en had de intelligentie om zichzelf in vraag te stellen en de opening anders te zien.

Vanaf 1995 werd de klif van Prat Bonrepaux uitgerust dankzij Rodolphe Leduy. In het Pays d'Olmes ruimt Christophe Baudry nieuwe kliffen op. De Dent d'Orlu wordt binnenkort de “1000m klimmende” klif.. De gebroeders Ravier, Jean Claude Costeseque, Thierry Pouxviel, Gérard Jalbert en zijn zoon hebben al de eerste nagels in de Tand geplant. "Le Lézard", "Assurance tout spit" "Fraise Preboist" om maar een voorbeeld te noemen van deze routes.

In 1999 ontdekten Gérard Pouliquen en Jean-Denis Achard het potentieel en openden het "Enfants de la Dalle", een belangrijke route sinds de oprichting omdat het, naast het feit dat het een van de langste is, dicht langs een historische route loopt die na de oorlog werd geopend, "La Ramonatxo".

Tot 2005 zullen Gérard Pouliquen en Thierry Pouxviel, vergezeld van vrienden, vele routes openen en opnieuw uitrusten op de Dent d'Orlu die klassiekers van de Pyreneeën zullen worden en die zullen bijdragen tot de bekendheid van de Ariège. Net als de Quié de Sinsat en de Quié d'Urs die tijdens een tweede generatie teamleden nieuwe wegen zullen openen.

Uiterlijk van boulderen

Boulderen deed zijn intrede in 1996 onder leiding van Guillaume Tourrent Pascal Matose, Eldrige St-Jacques, Maël Loizance, Philippe David, Philippe Gi-ard en Vincent Hebinger. De blokken van Orlu en Laramade worden schoongemaakt. De voorlopers ontdekten al snel de potentie die deze twee sites kunnen hebben. 2001, 2002 en 2003 zullen de jaren van toewijding zijn voor Laramade en Orlu met de organisatie van ongelooflijke en internationale wedstrijden. Dany Andrada, Philippe Gondoux, Tony Lamiche en François Lombard, Liv Sansoz (3 keer wereldkampioen klimmen, 1996, 1998 en 2000) maakte zelfs de reis voor de gelegenheid!

De 2000 jaar

De jaren 2000 zullen het grote tijdperk van innovatieve vooruitgang in Ariège zijn! Eric Triay en de twee Gérards aan de leiding, geholpen door vele klimmers, zullen meer dan 65 klimplekken uitrusten.

Tegenwoordig is Ariège het departement van de Pyreneeën met het grootste aantal uitgeruste routes.

2002 markeert de wijding van het hoge niveau van klimmen in de Sabart-grot, evenals de herinneringen aan waanzinnige festivals en natuurlijk de bruiloft van Momo, de iconische klimmer van het departement! De apparatuur gaat door en gemeenschappen beseffen de positieve hefboom dat kan klimmen in een territorium zijn.

Lokale overheden beseffen het enorme potentieel van Ariège

De Staten-Generaal werden gehouden in 2003 en brachten de Vereniging van Natura-lijsten van Ariège, de Departementale Raad voor Natuurlijke Ruimten van Ariège en het Permanent Centrum van Initiatieven voor het Milieu van Ariège samen, evenals alle betrokken actoren. door de ontwikkeling van de activiteit. Een studie over biodiversiteit en klimmen werd uitgevoerd om de plaats die het klimmen binnen een territorium bezet in twijfel te trekken, evenals de vooruitzichten voor de praktijken ervan in het kader van lokale en duurzame ontwikkeling. Een primeur in Frankrijk!

Le Franse Alpenclub van Ariège Montagnards zal "ook een grote primeur behalen (die tot op de dag van vandaag uniek is) door alle klimtips gratis beschikbaar te stellen op de website!

Voor geschiedenis, Gérard Pouliquen tekende alle topo's met de hand, heeft ze gefotokopieerd en vervolgens gratis verspreid. Het is dankzij Colette Portet, CAF-manager en computerliefhebber, dat de topo's werden geïmporteerd de CAFMA-website. Sinds 2004 zijn de topo's dus voor iedereen toegankelijk.

Een baan gewijd aan klimmen in Ariège: een primeur in Frankrijk

In 2008 kwam er een unieke aanpak in Ariège! Er wordt een baan gecreëerd die specifiek verband houdt met het onderhoud van de kliffen. Eric Triay, voor de erkenning van zijn vrijwilligerswerk, zal in deze functie worden aangenomen. Dankzij een samenwerking tussen de Gemeenschap van gemeenten van het Pays d'Olmes en de Valleien van Axe en het Gemengd Syndicaat van Tarascon-Vicdessos, het CAF, het Departementaal Comité van de FFME en de DDCSPP, de Algemene Raad, de ADT en Pole Emploi, heeft het mogelijk gemaakt een baan te creëren die de verificatie, het onderhoud en de verbetering van klimlocaties tussen Haute-Ariège, Pays d'Olmes, Tarasconnais en Vicdessos verzekert.

In 2019 zijn we getuige van de oprichting van Escalade Nature Ariège, dat het hele team op kliffen vertegenwoordigt. Er wordt een nieuwe studie over klimmen uitgevoerd om een ​​ecologisch, sociaal en wettelijk kader vast te stellen. Op verzoek van verschillende gemeenschappen van gemeenten, De post van Eric Triay is voor onbepaalde tijd verlengd. Goed nieuws voor de toekomst van rotsklimmen in Ariège! Lokale belanghebbenden erkennen dat de verbetering van klimlocaties het gebied aanzienlijk heeft vergroot.


Concluderend, de rebelse, milieuactivist, soms een beetje mystieke geest is niet echt veranderd en heeft de dingen redelijk goed gedaan, deklimmen in Ariège heeft mooie jaren voor de boeg! En zoals het zo goed zegt Mathilde Becerra (10 jaar in het France Escalade-team en vanuit Toulouse:

"De natuur en haar gaven, de wereld ontbreekt het niet aan wonderen, het ontbreekt aan wonderen"