Mijn eerste sporen in toerskiën!

Tic, Tac, Tic, Tac! De winter is hier, ook sneeuw, hihihi! Ik kon niet wachten om mijn ski's weer aan te trekken en eindelijk te testen ... skitochten. Een geweldige primeur voor mij. Ik oefen de bergen wanneer ik kan, en ik ski al sinds mijn zesde. De rode en zwarte pistes zijn veruit mijn favoriet! Maar dit is de kans om de mijlpalen te doorbreken en nieuwe gebieden op ski's te ontdekken. Hier is een spannend micro-avontuur met tips om een ​​echte goede tijd in de winterbergen te beleven.

De gemeenteraad

• Bij de start vindt de race plaats in het skigebied Ascou Pailhères, skiërs hebben voorrang, voor ieders veiligheid, blijf dicht bij de skipistes.
• Bovenaan is de sneeuw vaak ijzig, zorgen de messen.

De klassieke top van Tarbesou (2 m)

"HET" klassieke uitje om te beginnen met skitochten: het is "Tarbesou"! Een vrij eenvoudige beklimming, een afgemeten inspanning en een buitengewoon panorama!

Hier ben ik op mijn eerste skitouruitje met mijn vriend Guillaume. We stoppen bij de lokale winkel om de spullen die ik probeer snel te huren, ik ben zo ongeduldig! Hier zijn we op het station van Ascou Pailhères. Laten we gaan voor een halve dag vol sneeuw. Als we uit de auto stappen, profiteren we van de koelte van de winter, die onze gezichten en neusgaten stimuleert. Eenvoudig plezier, gewoon geluk!

Rust jezelf uit: messen, huiden ...

Zeehondenhuiden, wiggen, messen, ARVA (Avalanche Victim Search Device), schop, sonde, airbagzak! Hier is een woordenschat die ik ontdekte tijdens dit eerste skitouruitje. Gelukkig heb ik al deze apparatuur gehuurd en Guigui nam de tijd om me uit te leggen hoe de ARVA werkt.

Voor onze race hebben we 45 minuten nodig gehad om de apparatuur te testen om vertrouwd te raken met de gereedschappen. Meerdere keren verstopte hij zijn ARVA in de sneeuw waarnaar ik moest zoeken met de mijne, toen de sonde en toen de schop.

We rusten de ski's uit met hun huiden op de ski's om te kunnen klimmen en we gaan voor onze klim van ongeveer 680 meter.

Het is weg!

Het vertrek is vanaf het station door de zijkanten van de piste te nemen, op deze dag is het station nog gesloten.

We komen aan op de parkeerplaats genaamd ambulance die ook een startpunt kan zijn. Het kan twintig minuten besparen en het station vermijden. Hier bevindt zich ook de Mounégou-skilift waar de schaduw altijd op ons is. We vervolgen. Eindelijk komt de zon om onze gezichten te verwarmen. We beginnen links van de Régalécia skilift en de Fontnere helling te klimmen, een ietwat steile helling, waar ik leer om de klimblokken op mijn bindingen te zetten. Zeer praktisch, ze stellen u in staat om hoogte toe te voegen en de helling te compenseren. In feite vermindert het de inspanning.

Eerste conversies

Maar DE grote ontdekking, mijn favoriet! Bekeringen, mijn flexibiliteit als voetballer is absoluut niet opgewassen tegen de taak ... pffff voor mij, een echte pijn om te bereiken !!!

Gelukkig is de sneeuw goed en houdt Guigui het overzicht wat mijn voortgang tot de pla de mounegou. We vorderen door naar rechts te gaan op de brede richel die naar de top leidt, in het begin is de helling vrij zacht en aan het einde een beetje steil, vooral omdat de sneeuwcondities steeds moeilijker worden.

Ondanks de zon bevriest de wind onze gezichten en is de sneeuw helemaal "korst", dus ik leer messen te gebruiken. Eenmaal bovenaan blijf je niet hangen, het is zo koud. We doen onze handschoenen uit om de huiden beter van de ski's te verwijderen. Ik ben zo gespannen door de kou en geconcentreerd op het materiaal dat we me niets meer kunnen vragen, ik vergeet zelfs een foto te maken als de kou ons aangrijpt?

Een ongeëvenaarde belvedère en ruimte van vrijheid

De top van Tarbesou is een van de mooiste uitkijkpunten in Ariège, een 360 ° C uitzicht op de pre-Pyreneeën met het Tabes-massief en de Pic du Saint Barthélémy. U kunt ook de Canigou, de Dent d'Orlu, de Rulhe-top, de Roc Blanc,… observeren. en bevroren Rabassolles-vijvers voor de wintergelegenheid.

Die dag, aan de top, is de tijd niet om te dagdromen en contemplatie, maar nadat ik er in winter en zomer verschillende keren ben geweest, behoort Tarbesou tot mijn top 5.

Dus hier zijn we klaar om te gaan. We zetten de schoenen en bindingen in de downhill-modus en we glijden zachtjes over het ijs. Aangekomen op de kleine richel beneden, realiseer ik me dat ik de cardio tijdens de beklimming goed heb laten werken! Mijn dijen waren erg heet, werden gebruikt. Wat mijn vriend me niet had verteld, was dat je je inspanningen tijdens de klim moest beheersen om het meeste uit de afdaling te halen. Ik voel mijn benen erg trillen, maar de hersenen nemen het over.

Trouwens, daarna heb ik video's op YouTube bekeken om te leren hoe ik kan beginnen met toerskiën! Ik heb hier een video geplaatst die ik best goed vond!

We beginnen DE afdaling naar de vallei beneden. Ik ben daar ! Ik maak mijn eerste sporen ! In deze vallei zijn de omstandigheden uitstekend. Het voelt aan als katoen.
Geen lawaai, de droom, we rijden en we horen de sneeuw nauwelijks vliegen, onze bochten zijn stil, onze randen snijden de sneeuw niet zoals we kunnen horen in het resort. Dit gevoel van zweven in zulke uitstekende sneeuw, in deze grote ruimtes, is echt opwindend. Als ik moest definiëren wat puur geluk is, vrijheid, dan deed ik dat gewoon.

Aan de voet van de top nemen we een pauze "graanrepen", waar de wind is gekalmeerd, de Pailhères-pas en de Mounegou-flat bieden een ruimte die het hoge noorden waardig is. Sommigen komen van elders om te doen snowkiting als de omstandigheden goed zijn. We gaan terug naar het resort door die dag de onbewerkte Moorse zwarte helling te nemen, een pure afdaling in de frisse lucht. 

Mijn eerste klim en mijn eerste bochten in skitochten waren proberen, maar zo opwindend !!! De gevoelens van geluk en vrijheid waren zo superieur aan de pijn van mijn dijen en blaren dat deze activiteit tegenwoordig deel uitmaakt van mijn leven. Zodra het sneeuwt, kronkelen de spatels en gaan we naar buiten in afwachting van de opening van de stations. Tijdens de vakanties of weekenden is het ook een manier om te profiteren van de maagdelijke, stille ruimtes en van glijden.

En de vraag die we onszelf heel vaak stellen: wanneer trekken we onze schoenen aan?