Duik in de geschiedenis in de Couserans

« Neem goede schoenen, een picknick mee en doe mee! Ik breng je naar de Couserans », met dit bericht aan Roxane, mijn wandelmaatje, begon deze zondag begin juli.
Ik hou vooral van Couserans, het meest westelijke deel van het departement! Dus zodra ik wat tijd heb (het is niet in de buurt, reken ongeveer 1 uur van Foix tot Seix!), ga ik dit zeer bijzondere gebied verkennen!

⏰ 8:00 uur: we verlaten Foix richting St Girons en gaan dan dieper de bergen in om bij het kleine dorpje Cominac te komen. Vanaf daar is het uitzicht gewoon geweldig! Je kunt Valier heel goed zien, de emblematische top van Couserans en de Pyreneeën. Het is heel gemakkelijk te herkennen: de bovenkant is (bijna) plat!

het ontembare temmen...?

Cominac staat bekend om Bear showmen (of oursaliers). Je leest het goed! In de 19 en begin 20^Eme Eeuw was de praktijk gebruikelijk in Cominac en in dit deel van de Ariège.

De oursaliers gingen de Couseran-bergen in op zoek naar berenwelpen, die ze gevangen namen en terugbrachten naar het dorp. Eenmaal getraind, werden de berenwelpen over de hele wereld tentoongesteld door middel van handelingen waarmee de berenwelpen hoopten een fortuin te verdienen. De valleien van Garbet en Alet telden rond 200 bijna 1880 berenfokkers. Alleen al in de gemeente Ercé werden in 1890 ongeveer vijftig van deze berenfokkers geteld. In 1909 waren dat er nog ongeveer twintig.

Als je ooit oude ansichtkaarten hebt gezien met berenzeilers met hun beren, dan ken je de kerk van Cominac. Ze zeggen dat het werd bewaakt door beren.
Het verhaal begint in 1905. Tijdens de scheiding tussen staat en kerk wordt in het hele land een grote inventarisatie gemaakt! Maar in Cominac willen we niet dat de kerk, gebouwd door de parochianen zelf, op hun eigen land, in beslag wordt genomen.

Hier is een uittreksel uit de krant "La Semaine Catholique" van Toulouse, 11 maart 1906:

Dhr. Peytou, verzamelaar van Oust ging op maandag 5 maart naar Cominac om de inventaris van de kerk uit te voeren. En maakte zich klaar om zijn werk te doen, toen hij plotseling vier onevenredige beren zag, woest kijkend, vastgebonden aan de deur van de kerk. In het bijzijn van deze nieuwe soort bewaker achtte hij het goed om niet aan te dringen en trok zich meteen terug. Het idee om de kerk met beren te verdedigen kreeg in Saint-Girons een enorm succes. Een verklaring van de inwoners van Cominac wordt verspreid: “Onze beren hebben onze kerk gebouwd, zij zijn degenen die haar zullen verdedigen. ".

COMINAC, OF DE GEKKE CHARME VAN COUSERANS ♥️

We parkeren bij de beroemde kerk en beginnen aan onze wandeling. Dus hier gaan we voor iets minder dan anderhalf uur wandelen. We volgen eerst de weg en dan ontdekken we de eerste typische schuren van Cominac, genaamd " in vogelvlucht ". Voorheen waren de daken bedekt met riet, rechtstreeks van het graan dat rond de dorpen werd verbouwd.

We slenteren tussen deze schuren en het landschap dat, zonder enige overdrijving, adembenemend is!

Ga vervolgens door een deel van het bos voordat u op klaarlichte dag naar buiten komt en een kort stuk weg neemt naar het uitkijkpunt Cominac. Fotografieliefhebbers, je bent hier aan het juiste adres! Je hebt de Valier EN de typische schuren op dezelfde foto, wat nog meer? Op de beschikbare kleine banken kunt u een panoramische en comfortabele pauze nemen 🙂

Oordeel liever zelf?

Eindelijk beginnen we langzaam af te dalen. Voordat we de weg terug het bos in vinden, steken we een steegje met beukenbomen over. Deze plek is werkelijk betoverend: tussen de prachtige bomen bedekt met hun felgroene bladeren, het sublieme uitzicht op de Mont Valier en de kleine schuren, geen hoekje van het paradijs zou hebben ontdekt?

Het voelt als een film, het is een tijdloze plek. Het is niet moeilijk voor te stellen dat de berentemmers met hun beesten door de schuren slenteren met de Pyreneeën op de achtergrond... een echte sprong in het verleden!

Picknick tussen smaragdgroene wateren en bergen

Omdat we weten dat Couserans een hoge kaasproductieplaats is, waaronder de beroemde Bethmale en Rogallais, denken we dat we wel wat kunnen meenemen om de picknick te versieren! Jammie! Ga naar de kaasmakerij De Rogallais, bereikbaar in een paar minuten lopen van het dorp Seix.

Nieuwsgierig ontdekken we eerst een kaasverdeler. Daar zijn we duidelijk in het paradijs aangekomen! Haha

Dan gaan we de winkel binnen en Mathieu heet ons welkom om ons kennis te laten maken met de verschillende kazen: koe, schaap, geit, gemengd, er is voor ieder wat wils. Het moeilijkste van dit alles? Kies en vermijd het vertrek met kilo's van elke kaas! Voor de rest van de picknick stopten we bij de Seix-markt op weg naar beneden vanuit Cominac. Voor degenen met een zoetekauw, het vindt elke zondagochtend plaats ????

Zodra alle ingrediënten voor het feest zijn verzameld, gaan we naar de oevers van de Salat en zijn smaragdgroene wateren. Het lijkt op smeltwater van gletsjers, het is zo lichtblauw, zelfs transparant! Het is indrukwekkend, het doet me een beetje denken aan de rivieren van Nieuw-Zeeland.

Terug naar het verleden

's Middags richting Soueix-Rogalle (slechts 7 minuten met de auto van Seix) voor het bezoek van de venterswinkel.

In het sublieme Souquet-huis ontdekken we het leven van deze mannen en vrouwen die de wereld (ja, de wereld!) over reisden om voorwerpen van Couserans te verkopen! Het huis is in tweeën gesplitst: de museumruimte gewijd aan Colporteurs en de winkel (boodschappen, ijzerwaren, fournituren, sieraden en religieuze voorwerpen) heerlijk goed gevuld door Maurice Souquet, een soort zakenman van voor zijn tijd.

De straatventers kwamen daar om in te slaan voordat ze de weg op gingen om de goederen te verkopen. Toen ze het einde van hun voorraad bereikten, plaatsten ze een bestelling bij meneer Souquet die hen extra goederen stuurde (slim, nietwaar?). Dankzij de perfect bewaarde archieven kunt u de verschillende bestellingen zien die aan de heer Souquet zijn gedaan, uit heel Frankrijk en ook uit het buitenland! Gewoon PAS-SIO-NANT!

Het mooie van het winkelgedeelte is dat het is bewaard zoals het was in 1900. Zo ontdekken we honderden alledaagse voorwerpen, stuk voor stuk even mooi: kleine luciferdoosjes, echt originele hoornen manchetknopen, doosjes taarten en ander lekkers...

De reclameposters zijn de posters die we tegenwoordig in “vintage” winkels aantreffen, het is grappig. Ik heb de indruk dat ik mijn grootmoeder hoor vertellen over haar jeugd en haar dagen in de familiebakkerij. Dit bezoek is een ontroerende reis naar het land van echte commerciële avonturiers. Roxane en ik waren zo in beslag genomen door onze ontdekkingen dat we de tijd niet hebben gezien, het museum gaat bijna sluiten!

je zult het begrepen hebben, we werden verliefd!

We nemen de weg naar Foix, onze hoofden gevuld met prachtige beelden en veel geleerd over dit deel van de Ariège. Er is echt iets anders in deze Couseran-valleien. We hebben de indruk dat de tijd stopt en tegelijkertijd voelen we dat dit territorium constant in evolutie is dankzij een ultra gevitamineerd DNA! Kortom een ​​vrolijke mix van tijdperken, traditie & innovatie, gastronomie en geschiedenis ️